Polska wigilijna tradycja
Wigilia Bożego Narodzenia potocznie nazywana Gwiazdką, znana jest już od VIII wieku,przypada na dzień 24 grudnia i jest dniem poprzedzający narodziny Chrystusa.
To w ten dzień tradycyjnie ubieramy choinkę na, której oprócz bombek kiedyś zawieszano owoce oraz różne smakołyki.Każda z ozdób miała w sobie znaczące przesłanie Np:
- orzechy zawieszone w złotku to symbol dobrobytu,
- jabłka to zdrowie i uroda,
- piórniki zwiastowały całoroczny dostatek,
- łańcuchy łączenie więzi rodzinnych,
- bombki i lampki miały za zadanie odstraszać złe duchy oraz życzliwych ludzi,
- gwiazdka na czubku świątecznego drzewka była wyznacznikiem dla powracających
do domów, - dzwonki to oznaka dobrych nowin,
- aniołki na choince to opiekunowie domowników,
- opłatek symbol miłości i harmni panującej w rodziniem.
Ten dzień od zawsze był związany z obyczajami oraz przesądami , które towarzyszyły tego dnia nie wykonywano prac związanych z szyciem i wieloma i wiele innych prac dnia codziennego. Gdyż wierzono, że przyniosłoby to na rodzinę nieszczęście. W tym dniu rodziny okazywały sobie szacunek oraz życzliwość. Jak głosi przesąd to młody chłopiec jeśli tego dnia odwiedzi nasz dom jako pierwszy w wigilijny poranek,
to przynosi on szczęście domowi na cały rok.Bardzo ważną postacią tego wieczoru jest św. Mikołaj, który oczywiście, może nosić potocznie różne nazwy takie jak np: ,Dziadek Mróz,Gwiazdor.
W tym dniu zasiadamy do tradycyjnej wieczornej kolacji, która według tradycji składa się
z dwunastu potraw i jest poprzedzona wspólnym dzieleniem się opłatkiem. W Polsce łamanie się opłatkiem to sybol przebaczania, pojednania i miłości,to tego dnia zapominamy o wszystkich waśniach i niezgodzie.Tradycją jest również śpiew kolęd
w gronie najbliższych przy wigilijnym stole, jak również zwyczaj , który w wielu domach gości
do dziś, to jedno dodatkowe nakrycie pozostawione dla wędrowców.
Źródło: A.E. Stawska, Polska księga tradycji,Święta obrzędy obyczaje.